Zoals ieder half jaar kreeg ik van mijn (K)Ubuntu systeem keurig een melding dat er een nieuwe versie van het operating systeem klaar staat om te downloaden en te installeren.

Natuurlijk had ik de reviews gelezen over het verdwijnen van Gnome versie 2 (die had ik in gebruik) en over het feit dat Unity als windowmanager standaard geinstalleerd werd. Wie Gnome wil gebruiken is gedwongen op versie 3 over te stappen.

Op zaterdagochtend heb ik de update toegestemd en de download werd gestart. Nu moet ik zeggen dat zaterdag geen goede keuze is als je in een uithoek woont zoals ik. In het weekend beginnen de oostenrijkers waarschijnlijk hun films van internet te zuigen want de download-snelheid leek op een oude modemverbinding. Niet dat het een probleem was want ik doe ook nog wel eens wat anders als "komploeteren".

Kort gezegd de zaterdag ging voorbij met download, installatie en opruimen (wanneer gaat MS ook opruimen na een update?), terwijl ik me met andere zaken bezig hield.

Nu moet ik opmerken, dat bij GNU/Linux niet alleen het OS maar ook de hele batterij aan programma's een update krijgt, van Libre Office tot Gimp, Thunderbird, Firefox etc. etc.Bij mij is dat veel, heel veel, diverse database programma's, webdesigner tools, meerdere browsers, meerdere grafische programma's en enkele ontwikkeltools. Dat de download "slechts" 2 Gb bedroeg is eigenlijk verbazingwekkend. Bij de installatie van Windows 7 moest ik bij een klant 5 Gb downloaden terwijl de installatie-DVD in de drive zat!

Nadat het systeem opnieuw gestart is verschijnt het aanmeldscherm van Ubuntu in de typische bruin roze kleuren. Aangezien ik met zowel Gnome- als KDE-programma's werk heb ik beide windowsmanagers geinstalleerd. Bij het aanmelden kan gekozen worden uit "default" dat is Unity of KDE.

Mij eerste aanmelding deed ik met "default" en dus kreeg ik Unity voorgeschoteld.

Dat is even schrikken, aan de linker kant is een 50 pixel brede balk met icons voor een heleboel programma's die scrollt als je er met de muis overheen gaat. Aan de onderkant vn die balk worden die icons gekantelt weer gegeven als een stapel omdat het anders niet op het scherm past. Dat is de Unity-Launcher.

De achtergrond die ik in Gnome2 had neemt het systeem over en de shortcuts op de desktop liggen er ook weer netjes.

Mijn eerste indruk is dat je met deze desktop kunt werken, het is eenvoudig en het is snel aan te passen waar het de volgorde van de programma's betreft. De wijziging van workspace (4 bij mij) is erg overzichtelijk omdat Unity alle 4 op een kwart van het scherm toont, je moet echter meer klicken. Wanneer je in KDE met de muis over het symbool van de workspace gaat toont het systeem welke programma's daar open zijn en met 1 klik sta je daar, met unity moet je eerst kijken en dan klikken en dat bevalt mij niet.
Het is maar waar je van houdt maar ik ben niet zo enthousiast over balken die als popups in het beeld springen en die beginnen te scrollen als je de muis erover beweegt, Apple had/heeft daar ook een handje van. Ik heb liever een scherm dat rustig blijft.

Voor ik het vergeet, het hele systeem was netjes met een update voorzien, stabiel en direkt bruikbaar om mee te werken. Het netwerk normaal bereikbaar, de fileserver samba liep, de webserver apache liep, netwerk-printers waren beschikbaar. Eigenlijk een probleemloze update die mij weinig tijd gekost heeft.

Omdat ik Unity niet als standaard gebruiken wil heb ik KDE in versie 4.7.1 als desktop gekozen, tot versie 3.5 had ik altijd met KDE gewerkt. De overstap naar de 4 serie heb ik steeds vooruit geschoven.

Nu werk ik weer met KDE al moet ik zeggen dat een aanmelding bij diverse fora nodig was omdat er veel veranderd is en ik nog zoeken moet naar sommige instellingen die ik in 3.5 zo kon vinden.

Mijn konklusie is dat unity zeker bruikbaar is als desktop maar voor mij net te weing flexibel is.